1.
Heer Halewijn sanc een leidekijn;
Al wie dat hoorde, wou bi hem sijn. (bis)
2.
En dat vernam eens conincs kint,
Die van haer ouders so wert bemint.
3.
Si ginc al voor haer vader staen:
Och vader, mag ic naer Halewijn gaen?
4.
O neen, mijn dochter, neen gi niet;
Die derwaert gaen en keeren niet.
5.
Si ginc al voor haer broeder staen:
Och broeder, mag ic naer Halewijn gaen?
6.
't Is mi al eens waer dat gi gaet,
Als gi u eer maer wel bewaert
En gi u croon maer recht en draegt.
7.
Si is al op haer camer gegaen;
Si deet haer beste kleedren aen.
8.
Si ginc al in haers vaders stal
En koos daer tbeste ros van al.
9.
Si sette haer schrijlings op dat ros;
Al singend en clingend reed si door tbosch.
10.
Als si te midden tbosch mocht sijn,
Daer vont si mijn heer Halewijn.
11.
Si reden met elkander voort,
En op den weg viel menich woordt.
12.
Si quamen al bi een galgen veld;
Daer aen hinc menig vrouwenbeeld.
13.
Heer Halewijn heeft alsdan geseid:
Mits gi de schoonste maget sijt,
Soo kiest u dood, het is nu tijd. |