< Terug naar codex

Het Kaerelslied

Pagina: 318/318

Julius De Geyter / Florimond Van Duyse
 
Ic wil van den kaerle singhen
Al met sinen langen baert
Hine laet ghenen ruter hem dwinghen
Ontembaer so is ho vanaert
Ende of sine cleeder ontnaeit sijn
Sin hooft mit een hoetkin ghecapt
En mach sin caproen ooc verdraeit sijn
Sin scoen ende cousen ghelapt

Refrein:
Al eti maer wronghelen, caes ende broot
Al slaepti up stro ende cruut
Vri alset veulen en kent i gheen noot
Ende lacht de ruters uut

Hi esser een vriman gheboren
Ter see, upt velt of int bosch
Waerom sou gheen plek hem behoren,
Gheen plek vor een paert oft een os?
Die ruter heeft alles ghenomen
Men loopet, als hi ghebiet
Bi dunen, bi vlacten, bi stromen
Dat en doet dir kaerel niet!

Hine wert niet den ruter een slave
Ter kermesse blifdi gaen
Met ghespen, knijf ende stave
Sin wijf met een mantelkin aen
Daer pijpen die cornemusen
Daer springen ende dansen si ront
Daer swieren si lanx die husen
Daer singhen suut luder mont

Sine wijf is een vroudighe daerne
Hi ploeght, ende si, si spint
Hi cust ende blust se so gaerne
So winnen si kint upo kint
Ter kermesse drinken wi wine
Want wine verhoghet verstand
Nu esser die waerelt de sine
Met steden, casteel ende lant

Si willen den kaerel doen greinsen
Al dravende over 't velt
Hi es coener dan si wael peinsen
Hine bevet voor gheen ghewelt
Si willen hem sleepen en hangen
Te lanc es haer sin baert
O ruter, als hi U moet vanghen
Wi weter hoe ghi dan vaert!