O Kruise den Vlaming door moeders hand,
Op ’t voorhoofd gedrukt en in ’t harte geplant!
O Kruis voor de nachtrust! O Kruis voor het werk!
O Kruis op de haardstêe! O Kruis op de Kerk!
Geen hand zal u schenden. Geen storremgeweld
Dat ’t Kruisbeeld in Vlaanderen ooit nedervelt. (bis)
Eens velde de vijand het Kruisbeeld hier neer:
Toen grepen ons jongens naar vaders geweer,
En moeder verborg hun haar vliemende smart,
En spelde hun bevend het Kruis op het hart.
O gaat nu, mijn kindren, en strijdt voor Gods Kruis.
Het voer’ u ter zege, en ’t breng’ u weer thuis. (bis)
Niet één heeft het hoofd voor den kogel gebukt;
Zij vielen, het Kruis aan hun lippen gedrukt;
Het Kruis op hun borst was wel rood van hun bloed,
Doch sterven voor ’t Kruis dat is Vlamingenmoed.
O Moeder, en ween niet in ’t eenzame huis.
Uw kind is gestorven in d’armen van ’t Kruis. (bis)
O Kruise dat rijst aan de rand van het woud,
O Kruise van hardsteen met letters van goud,
Gij zijt met de Vlaming in 't graf neergedaald,
Gij rijst uit zijn graf nu, en zegepraalt.
O Kruis in het bloed onze helden geplant,
Bewaar steeds, en zegen ons Vlaanderland". (bis) |