't Hèrmenieke van Bergeijk dè spulde toch zo schon.
En ze hebben saam geklonken, ze hebben saam gedronken .....
refrein:
Van 't gerstebier van kyrië, ‘t gerstebier van kyrië,
't gerstebier van kyrië eleïson
De pastoor van Bergeijk, die is er toch zo rijk
en als ie komt te sterven, drinkt heel Bergeijk van d'erven .....
En de koster van Bergeijk, die vergat 'ne keer een lijk
want ie had te veul geklonken, hij had te veul gedronken .....
En d'n dokter van Bergeijk, die hi haost gin praktijk
want ie kan zo vlug nie wezen, of ze zijn alweer genezen .....
En het raodhuis van Bergeijk, dè is 'ne kelder rijk
en in die grote kelder, daar schuimt het toch zo helder ..... |