1. ‘k Ben nie al te zot van’t spel, maar ‘k van gere musschen;
Marblen, toppen kan ik wel, maar daarin ben ik nie fel!
‘k zie tegenwoordig overal, en ook al in mijn strate,
Jongens schuppen op nen bal, maar ik spele ’t liefst van al
Refrein: Mee mijne vlieger, mee zijne steert,
Die gaat omhoge, ’t is ziene weerd;
‘k Geve maar klauwe, op mijn gemak,
‘k Heb nog drij bollekes in mijne zak!
2. Mietje van de koolmarsjant, een meiske uit mijn strate,
Keurde mijne cerf-volant, en ze had er’t handje van,
Want zo rap alsof de wind was ze aan’t wpelen mee mijn klauwen,
En ze zei: “’t Es ’t spele weerd, want hij heeft ne goeie steert!”.
Refrein: Ja, mijne vlieger, mee…twee bollekes…
3. Tsjeef liet zijne vlieger op van tsjoepe, tsjoepe tsjoepe,
Maar hij stuikt’ op zijne kop, en muile dat hij trok;
Zijn spankoorde was veel te kort en mee zijn tsietse klauwe,
En daarbij was zijne steerte geen sjieke toebak weerd.
Refrein: Maar mijne vlieger, mee…één bolleke…
4. Overhaast op’t St. Denijsplein, mijne vlieger was aan’t zweven, ’
t Er kwam een wijf, een groot venijn, en ze zei: “da mag nie zijn,
Hij hangt te veel in mijne weg!”; ze begost eraan te sleuren,
En op één, twee, drij, pardaf, de koorde schoot eraf!
Refrein: Hij was gaan vliegen, al mee de wind,
‘k stonde te schriemen, ‘k was maar een kand
Mijne bol klauwe, diene ging ne gan, da zal’k onthouden, mijn leven lang! |