1.Liever dan duizend woorden gesproken, geef mij een strofe, geef mij een lied.
't Goede moment is nu aangebroken.
Zang wil ik horen, meer wil ik niet.
Liefst nog van al had ik meegezongen,
de ziel uit mijn lijf, de krop in mijn keel,
d'ogen gesloten. De brand in mijn longen
moet nu naar buiten, het wordt mij teveel.
2.
Wat kan de vriendschap meer nog versterken
dan het gezang aan tafel bijeen?
En wie niet meezingt, zal wel bemerken:
in het akkoord ontbreekt er een steen.
En zit hier ergens in het gezelschap
een aardig meisje, dan zing ik voor haar,
maar is het zang uit liefde of vriendschap:
trillen moet nu de gevoelige snaar.
3.
Zoals de haan in de morgen gaat kraaien,
zoals de nachtegaal ' s avonds nog zingt,
zoals het meeuwengeschreew in de baaien,
zo zou ik willen dat mijn stem ook klinkt.
En wordt ze schor met het klimmen der jaren,
't zal mij niet deren, 't mag zijn wat het wil.
Stop je je oren, ik zal niet bedaren.
'k Zing tot ik sterf, dan pas wordt het stil.
4.
Zing dan een lied op zijn tijd, beste vrienden,
zing het tezamen, zing het in koor.
In kameraadschap wil ik u vinden,
zo ben ik zeker dat ik u hoor.
Luister dan naar het geruis in de bomen,
naar het geraas van de wind en de zee.
Neuriénd zal ik nog jarenlang komen.
Wees maar gerust, vrienden, ik zing nog mee.